Hieronder lees je de antwoorden die het vaakst op bovenstaande vraag gegeven werden, met daaronder een samenvatting van de verklaringen en toelichtingen.

‘Het helpt als een hulpverlener mij benadert als medemens, gelijkwaardig.’

• Ik ben zo zelfkritisch, dat het heel fijn is als mijn behandelaar serieus neemt wat ik vertel en me met empathie benadert.
• Als een therapeut mij helpt om de regie te krijgen of houden over mezelf, voel ik dat diegene mij ziet als medemens en in me gelooft. 
• Het helpt als een hulpverlener geen aannames doet, maar vragen stelt over wat diegene ziet en het bij me checkt, zodat ik kan vertellen wat er bij me gebeurt.

‘Het is fijn als er tijd en ruimte is om samen te verkennen hoe het bij mij werkt.’

• Het is enorm helpend als er geen (tijds)druk is en als de behandelaar geduldig is, zodat ik mijn binnenwereld voorzichtig kan ontdekken.
• In een rustig tempo samen onderzoeken bij welk deel een gevoel of gedachte vandaan komt heeft me de moed gegeven om dit proces aan te gaan.
• Het is prettig als een behandelaar benoemt wat diegene ziet als ik vastloop tijdens een sessie. Dat voelt erkennend voor de moeite die het mij kost.
• Ik heb het als heel steunend ervaren dat mijn behandelaar de AGDS niet eng of raar vond. Diegene stelde vragen, was nieuwsgierig en luisterde naar wat ik vertelde.

‘Als mijn delen in de behandeling betrokken worden, helpt me dat in mijn proces.’

• Het steunt mij als mijn behandelaar opmerkt dat er delen zijn. Daardoor kan ik bijvoorbeeld onderzoeken in welk deel ik zit en wat maakte dat ik van deel wisselde.
• Als mijn delen zich welkom voelen, voel ik me serieus genomen. Daardoor durf ik er beter over na te denken en mijn binnenwereld te verkennen.
• Het geeft overzicht en inzicht als mijn behandelaar het verschil benoemt tussen wat ik in het nu ervaar en wat delen van binnen anders ervaren vanuit vroeger.

‘Het helpt als zowel het verschil als de overeenkomst tussen AGDS en DIS wordt erkend.’

• Het helpt ontzettend als wat ik vertel als uitgangspunt wordt genomen, in plaats van de boeken, protocollen, hokjes en vakjes.
• Het is fijn als de AGDS niet gezien wordt als persoonlijkheidsproblematiek met dissociatieve klachten, maar als ‘lijkend op DIS’, dat zou voor mij erkennend voelen. 
• Het helpt als een therapeut zich verdiept in trauma en het model van structurele dissociatie, zodat de therapeut mij kan helpen om mezelf te begrijpen.

>> Lees hier een selectie van de antwoorden <<

<-