<-

Hieronder lees je de antwoorden die het vaakst op bovenstaande vraag gegeven werden, met daaronder een samenvatting van de verklaringen en toelichtingen.

'Eigen regie, transparantie en uitleg zijn belangrijk om me veilig te kunnen voelen in therapie.'

• Het belangrijkst is dat mijn behandelaar betrouwbaar en voorspelbaar is, zowel in toezeggingen als in grenzen.
• Alleen al naar therapie gaan is ontzettend eng en voelt heel onveilig, het helpt als mijn behandelaar dit erkent.
• Het heeft mij geholpen om uitleg te krijgen over structurele dissociatie en over DIS. Daardoor kon ik mezelf beter begrijpen en werd het minder eng.
• Omdat mijn hechting zo verstoord is, duurde het lang voor ik me aan mijn therapeut durfde te hechten. Achteraf bleek die hechting echter essentieel voor mijn herstel.
• Ik vind het prettig dat ik het sessieverslag van mijn behandelaar mag lezen. Dat geeft me houvast als ik door dissociatie dingen heb gemist of de inhoud snel kwijtraak.
• Soms lijken de stappen die ik maak niet zo groot en zijn ze niet zo zichtbaar. Het helpt als dat oké is en als ik mijn eigen tempo mag volgen.
• Ik zou het fijn vinden als ik zelf mag meebepalen wat het doel is van mijn behandeling. Sommige dingen zou ik graag willen laten zoals ze zijn.

‘Medemenselijkheid en gelijkwaardigheid in het behandelcontact zijn belangrijk voor mij.’

• Mijn therapeut erkende mijn doorzettingsvermogen en probleemoplossend vermogen door eerst naar mijn eigen oplossingen voor innerlijke conflicten te vragen.
• Het heeft me erg geholpen dat de therapeut soms mijn hand wilde vasthouden of een hand op mijn schouder wilde leggen (als ik dat wilde/vroeg).
• Het was voor mij een verademing dat we tijdens de therapie ook over gewone dingen konden praten. Daardoor voelde het contact heel menselijk. En: humor helpt!
• Mijn behandelaar is warm en empatisch, maar begrenst ook. Daardoor durven de delen zich beetje bij beetje te laten zien en horen. 
• Mijn vertrouwen in mezelf en mijn proces groeit doordat ik merk dat mijn behandelaar gelooft dat er ‘zelfs’ voor mij herstel mogelijk is.
• Het helpt mij als een behandelaar geduldig en zonder oordeel blijft herhalen dat het nu anders is dan vroeger. Door de fragmentatie heb ik het nodig om dat heel vaak te horen.

‘Het helpt me om samen te mogen puzzelen hoe het bij mij werkt en wat mij zou kunnen helpen.’

• Het is heel helpend dat mijn behandelaar openstaat voor alternatieve communicatievormen (tekenen, muziek, schrijven, enzovoorts), omdat praten soms echt niet lukt.
• Het helpt als mijn behandelaar bij me wil zijn in wat er is, ook al is dat soms heel eng en is er niet meteen een oplossing. 
• Ik ben erg geholpen door een therapeut die niet veel wist over DIS, maar het wel samen met mij aan wilde gaan. Dat pakte goed uit.
• Het is fijn als mijn therapeut kan helpen om ingewikkelde gevoelens te duiden.
• Mijn behandelaar kijkt samen met mij en mijn delen welke nieuwe rol zij in het hier en nu zouden kunnen vervullen. Dit geeft perspectief.

‘Het betrekken van delen in de behandeling levert veel op.’

• Het heeft mij geholpen dat mijn behandelaar er rekening mee hield dat er tijdens de sessies interne dialogen en conflicten in mijn hoofd plaatsvonden.
• Mijn behandelaar gaf ruimte aan al mijn delen, juist wanneer ik dat zelf lastig vond. Door te zien hoe zij mijn delen serieus nam en aanvaardde, lukte dat mij gaandeweg zelf ook.
• Ik heb veel geleerd van de benadering dat alles er mag zijn en dat de tegenstrijdigheden bij verschillende delen naast elkaar kunnen en mogen bestaan.
• Als mijn behandelaar switches opmerkt en dit benoemt, wordt ik me er steeds vaker van bewust en kan ik er (ook van binnen) beter over communiceren.
• Het is fijn als mijn behandelaar een balans vindt, door delen enerzijds te helpen als ik er niet uitkom en anderzijds mij de kans te geven daar zelf mee te oefenen.
• Bij beeldende therapie mochten delen letterlijk een plek in de ruimte krijgen, dat heeft me erg geholpen.

Tips voor andere professionals, werkzaam in bijvoorbeeld huisartsenpraktijken, ziekenhuizen, mondzorg, bij politie en gemeenten.

• Soms duurt het even voordat ik antwoord kan geven, het is fijn als daar tijd voor is. Daarnaast kan het stellen van gesloten vragen mij op die momenten helpen.
• Het is van grote waarde als professionals zich verdiepen in DIS, of iemand met kennis van of ervaring met DIS kunnen betrekken.
• Het helpt als een arts uitleg geeft over wat er nodig is voor mijn gezondheid, ook als ik verward of angstig ben, en het eventueel voor me opschrijft.
• Out-of-the-box-oplossingen kunnen voor mij het verschil maken. Soms kan ik geen geluid maken, maar kan ik wel opschrijven wat ik bedoel.
• Het is prettig als er concrete instructies worden gegeven, omdat ik anders van binnen in conflict kan raken over wat precies de bedoeling is.
• Als er een behandeling moet plaatsvinden, helpt het me enorm als er stap voor stap wordt verteld wat er moet gebeuren (en waarom).
• Het kan helpen om te praten over koetjes en kalfjes als ik lang stil blijf en het me niet lukt om iets te zeggen. Soms kom ik daardoor weer meer in contact.
• Omdat het zo spannend en triggerend is om aangeraakt te worden, zou het me helpen als ik bij elke stap mag aangeven of ik er klaar voor ben.

>> Lees hier een selectie van de antwoorden <<

<-