DIS is me

Op deze pagina staan ervaringen van mensen met de diagnose dissociatieve identiteitsstoornis (DIS).

Kijk dit korte filmpje of lees dit artikel over DIS.


Ieders ervaring met DIS is anders, geen verhaal is hetzelfde.

Ook mensen met AGDS kunnen zich herkennen in deze ervaringen. Lees ook de Bijsluiter bij deze gebundelde ervaringen.

Speelt jouw DIS een rol in de relatie met je naaste?

Dit kan bijvoorbeeld gaan over je partner, beste vriend(in), begeleider, broer/zus, ouder of kind.

Hieronder lees je de antwoorden die het vaakst op bovenstaande vraag gegeven werden, met daaronder een samenvatting van de verklaringen en toelichtingen.


‘Ik merk dat het hebben van delen een rol speelt in mijn contacten.’

  • Er is vaak strijd tussen delen die contact fijn vinden en delen die dat niet willen of het eng vinden.
  • In contact zijn met anderen zorgt van binnen voor veel stress, waardoor ik mensen het liefst uit de weg ga.
  • Ik vermijd sociale contacten omdat ik me ervoor schaam dat ik delen heb en bang ben dat mensen dat zien.
  • Ik heb behoefte aan contact met anderen, maar ben tegelijkertijd vanuit verschillende delen juist heel bang voor verbinding.


    ‘Vriendschappen en relaties kunnen door mijn DIS veel spanning oproepen.’

    • Vriendschappen aangaan lukt me niet goed. Ik ben vaak moe en door de amnesie sla ik in contact vaak de plank mis.
    • Ik ben continu bang om in verbinding te staan met mensen, want: wat als ze erachter komen dat ik DIS heb?
    • Mijn familieleden geloven niet dat DIS überhaupt bestaat, waardoor mijn contact met hen slecht is.
    • Het voelen van afstand in het contact met anderen voelt veiliger dan de nabijheid van vriendschap of een relatie.
    • Sommige vriendschappen lopen mis omdat mensen niet begrijpen wat er in het contact gebeurt. Ik vind het lastig om uit te leggen dat het met mijn DIS te maken heeft, de schaamte is groot.


    ‘Door mijn (negatieve) ervaringen ben ik voorzichtig met wat ik deel over DIS.’

    • Ik weet dat de mensen om mij heen er niet voor openstaan om over mijn DIS te praten, waardoor ik daar uit zelfbescherming terughoudend in ben.
    • Ik ben veel vriendschappen en contact met familieleden verloren doordat ik vertelde dat ik DIS had, daarom vind ik het spannend om er iets over te delen.
    • Als ik vroeger zei dat ik DIS had, wilden mensen geen contact meer met mij. Ik probeer er nu zo min mogelijk over te praten met de mensen om mij heen. 
    • Omdat ik mensen niet snel vertrouw, zijn mijn vriendschappen oppervlakkig. Heel soms deel ik dat ik DIS heb, maar meestal niet. 


    ‘Het is niet altijd makkelijk, maar ik heb ook positieve ervaringen opgedaan.’

    • Het is lastig geweest om mensen, ondanks al mijn angst, te blijven vertrouwen. Inmiddels weet ik dat de mensen om mij heen mijn DIS accepteren en me helpen.
    • Als moeder probeer ik zo stabiel mogelijk te zijn voor mijn kind. Dit vraagt veel samenwerking en communicatie met mijn partner, maar het lukt.
    • Soms belemmert mijn DIS de relaties met anderen, maar op andere momenten kunnen mensen mij tot steun zijn.
    • Door mijn angsten uit te spreken kreeg ik begrip van de ander en wist ik dat mij niets kwalijk werd genomen.
    • Omdat mijn naaste mijn DIS accepteert kunnen mijn delen zichzelf zijn bij hem.




    >> Lees hier een selectie van de antwoorden <<

    "Speelt jouw DIS een rol in de relatie met je naaste?"

    “Sommige delen zijn bang voor mijn partner, bijvoorbeeld omdat hij eigenlijk wel behoefte heeft aan intimiteit terwijl zij dat eng vinden. In sommige periodes slaap ik daarom op een andere kamer, zodat mijn binnenwereld wat meer rust ervaart.”


    - iemand met DIS

    “Ik vind het spannend om mensen dichterbij te laten komen, omdat ik bang ben dat ik de controle verlies en delen zich meer zullen laten zien en horen. Die angst maakt het lastig om hechte relaties op te bouwen.”


    - iemand met DIS

    “Door de DIS ben ik vaak moe, moet ik afspraken afzeggen en durf ik niet goed over mezelf te praten. Dat zijn geen goede ingrediënten voor een vriendschap.”


    - iemand met DIS

    “Mijn partner kent mijn exacte diagnose niet en houdt dat liever zo. Voor hem kan ik dus maar beter doen alsof DIS niet bestaat. Dat geeft me heel veel stress.”


    - iemand met DIS

    “Ik vind het confronterend om achteraf te horen dat ik iemand niet herkend heb, en schaam mij daar dan erg voor. Ik wil anderen niet kwetsen of de indruk wekken dat ik niet geïnteresseerd ben en ga sociale contacten daarom vaak uit de weg.”


    - iemand met DIS

    “Bij sommige vrienden kan ik zijn zoals ik ben als ik alleen ben. Het is dan oké dat ik iets soms even niet meer weet, of vandaag andere voorkeuren heb dan gister. Ik hoef mezelf bij hen niet continu aan te passen aan de ‘rode draad’ die ik voor de rest van de buitenwereld probeer te spelen.”


    - iemand met DIS

    “DIS speelt voor mij geen rol in de relatie met vrienden, omdat vrienden veilig zijn en de impact van de DIS daar dus klein is. Ik vertel wel over situaties waarmee ik worstel, maar ze merken het zelf eigenlijk niet in de omgang met mij.”


    - iemand met DIS

    “Het voelt voor mij veiliger om afstand te houden van mijn partner. Hij heeft alleen contact met de delen die het dagelijks leven runnen, meer durf ik met hem niet te delen.”


    - iemand met DIS

    “Een deel van mij telt de uren dat ik van huis ben, waarbij elk uur meer stress geeft. Ergens spontaan langer blijven is daardoor ondoenlijk, terwijl dat voor een vriendschap wel prettig zou zijn.”


    - iemand met DIS

    “In vriendschappen durf ik mezelf niet helemaal te laten zien, ik heb geen echte verbinding en het contact is oppervlakkig. Ik heb wel behoefte aan die verbinding, waardoor ik me in contact met vrienden somber kan voelen.”


    - iemand met DIS