DIS is me

Op deze pagina staan ervaringen van mensen met de diagnose dissociatieve identiteitsstoornis (DIS).

Kijk dit korte filmpje of lees dit artikel over DIS.


Ieders ervaring met DIS is anders, geen verhaal is hetzelfde.

Ook mensen met AGDS kunnen zich herkennen in deze ervaringen. Lees ook de Bijsluiter bij deze gebundelde ervaringen.

Is zelfzorg voor jou ingewikkeld doordat je DIS hebt?

Hieronder lees je de antwoorden die het vaakst op bovenstaande vraag gegeven werden, met daaronder een samenvatting van de verklaringen en toelichtingen.


‘Ik ervaar veel angst om naar een dokter te gaan.’

  • Als ik weet dat anderen naar mijn lichaam moeten kijken loopt mijn spanning hoog op.
  • Ik ben bang dat ik getriggerd raak tijdens een afspraak bij de dokter en daar schaam ik me voor.
  • Ik ben bang dat de dokter zal vinden dat ik me aanstel. In het verleden zijn mijn klachten herhaaldelijk niet herkend door onwetendheid over bijvoorbeeld herbelevingspijn.
  • Het is moeilijk om bij de dokter aan te geven waar ik precies last van heb, omdat ik door mijn delen de klachten soms ineens niet meer ervaar als ik daar eenmaal ben.
  • Tijdens een doktersbezoek voel ik me kwetsbaar en door mijn trauma’s vind ik het lastig om mensen te vertrouwen.


    ‘Zelfzorg heeft met mijn lichaam te maken en dat maakt het ingewikkeld.’

    • Door depersonalisatie ervaar ik mijn lichaam niet als mijn eigen lichaam.
    • Ik voel vaak geen pijn of vermoeidheid, waardoor ik niet opmerk wat ik nodig heb.
    • Mijn lichaam ervaar ik als onveilig door alle trauma’s die ik heb meegemaakt.
    • Ik vind het lastig om mezelf aan te raken of naar mezelf te kijken.
    • Als ik me focus op mijn lichaam om erachter te komen wat het nodig heeft krijg ik last van herbelevingen.


    ‘Mijn persoonlijkheidsdelen hebben verschillende behoeften/neigingen.’

    • Ieder deel heeft zijn eigen perspectief over wat als veilig wordt ervaren en wat goede zelfzorg is.
    • Delen hebben verschillende neigingen. Sommige delen vinden positieve zelfzorg fijn, terwijl anderen eerder de neiging hebben (vanuit hun overlevingsmechanisme) om destructief te handelen.

    • Aan sommige delen kan ik uitleggen waarom zelfzorg belangrijk is, terwijl andere delen hier niet naar willen luisteren.
    • Niet alle delen kunnen koken, dus als die delen op de voorgrond staan is het lastig om goed te eten.


    ‘Zelfzorg is wel eens lastig door dissociatie en andere symptomen van DIS.’

    • Doordat ik tijd kwijt ben, weet ik soms niet of ik al heb gegeten of gedoucht heb.
    • Als ik dissocieer terwijl ik in de badkamer sta, weet ik niet of ik ging douchen of mijn tanden ging poetsen.
    • Douchen is voor mij een grote trigger, dus dit vermijd ik het liefst.
    • Door herbelevingen kost het me veel energie om bewust voor zelfzorg te kiezen.
    • Door mijn verleden heb ik nooit geleerd hoe ik goed voor mezelf kan zorgen.


    ‘Door negatieve overtuigingen vind ik het moeilijk om goed voor mezelf te zorgen.’

    • Mijn eigenwaarde heeft veel invloed op hoe ik voor mezelf zorg, van jongs af aan heb ik door trauma geleerd dat ik het niet waard ben om voor gezorgd te worden.
    • Ik vind dat ik me niet mag aanstellen, ik heb dat vroeger zo vaak gehoord. Dat maakt zelfzorg ingewikkeld.
    • Ik geloof dat ik niks waard ben en dat ik niks mag voelen. Hierdoor vind ik het lastig om stil te staan bij wat ik nodig heb.




    >> Lees hier een selectie van de antwoorden <<

    "Is zelfzorg voor jou ingewikkeld doordat je DIS hebt?"

    “Soms voelt een deel van mij zich verdrietig en zou het goede zelfzorg zijn om contact te zoeken met iemand. Op hetzelfde moment kan een ander deel echter erg bang zijn. Dat deel wil dan alleen zijn omdat het niemand vertrouwt. Ik weet dan vaak niet wat ik moet kiezen.”


    - iemand met DIS

    “Het wisselt sterk of zelfzorg lukt. Soms kan ik goed naar binnen toe uitleggen waarom het nodig is. Soms weet ik niet wat goede zelfzorg is. Soms zie ik wel dat het niet goed gaat, maar lukt het niet dit te veranderen. Vaak is zelfzorg bijna niet te doen.”


    - iemand met DIS

    “Als ik ziek ben is het voor mij moeilijk om terug te halen hoe ik de vorige keer dat ik ziek was voor mezelf zorgde. Het voelt daardoor alsof ik elke keer het wiel opnieuw

    moet uitvinden.”


    - iemand met DIS

    “Goed voor mezelf zorgen staat voor mij gelijk aan gezien willen worden en aandacht vragen. Door mijn vroegere ervaringen voelt dat gevaarlijk en daardoor kan zelfzorg ook gevaarlijk voelen.”


    - iemand met DIS

    “Ik wist helemaal niet dat er zoiets als 'zelfzorg' bestond. De dingen die onder zelfzorg vallen resulteerden vroeger vaak in onveiligheid en geweld. De weg naar zelfzorg, om mezelf dat toe te staan, voelt

    lang en eenzaam.”


    - iemand met DIS

    “Zelfzorg was moeilijk voor me omdat ik vaak geen pijn, honger, dorst of vermoeidheid voelde. Ik ging dan over mijn grenzen zonder dat ik het doorhad. In therapie leer ik naar de signalen van mijn lichaam te luisteren. Daardoor kan ik nu beter voor mezelf zorgen.”


    - iemand met DIS

    “Ik vind het moeilijk om voor mijn lichaam te zorgen, want ik ervaar mijn lichaam telkens anders. Ik voel bovendien een immense afkeer van mijn lichaam. Ik doe zelfzorgdingen vaak niet, of juist dubbel, omdat ik mij niet kan herinneren of ik het al

    gedaan heb.”


    - iemand met DIS

    “Soms wil ik voor mezelf zorgen door goed te eten, maar krijg ik het door de verdeeldheid van binnen gewoon niet voor elkaar om te koken. Ik beland dan wanhopig zittend

    op de keukenvloer.”


    - iemand met DIS

    “Door mijn verleden ben ik mijn innerlijke kompas kwijt over wat normale lichaamssignalen zijn. Ik bepaal nu met mijn hoofd wat mijn lichaam nodig heeft, maar ik kan het nog niet zelf voelen.”


    - iemand met DIS

    “Zelfzorg is voor mij hard werken en gaat zelden vanzelf. Douchen is soms bijvoorbeeld een kwestie van ‘niet denken, gewoon doen’, terwijl het andere keren juist troost kan geven. Nog vaker is douchen juist een trigger en kan ik het beter niet doen.”


    - iemand met DIS